Kerkelijke Provincie Keulen
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Kerkelijke Provincie Keulen

De Kerkelijke Provincie Utrecht
 
IndexPortaleZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk VI

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Nikolaj Rostov
Overleden
Nikolaj Rostov


Aantal berichten : 1123
Registration date : 04-07-08

[Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk VI Empty
BerichtOnderwerp: [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk VI   [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk VI Icon_minitimema aug 25, 2008 11:40 am

Hoofdstuk VI

In deze tijd daar, bevond de maatschappij zich in een crisis. Er bestonden verschillende heidense vereringen. Derhalve waren bepaalde mannen de voorschriften van Aristoteles vergeten en aanbeden valse afgoden.
Anderen, die in een machtige kerk verenigd waren, eisten de gedachte van Aristoteles op, maar hadden deze verkeerd begrepen of slecht uitgelegd. Gelukkig bestonden er ook nog mensen die op de juiste manier in de deugd leefden, zoals zij door onze profeet werden onderwezen.

Men moet weten, mijn kinderen, dat nog de machtige kerk, nog de bewondering voor de afgoden, waarover ik u sprak de goddelijke dorst van de massa kon stillen. Aldus leefden de inwoners van het land van Judée in een stand van permanente zonde en keerden zij steeds meer hun blik af van de Zeer-Hoog Almachtige.

Er bestonden enkele goede mensen die probeerden de mannen door middel van welwillendheid bijeen te brengen, maar het merendeel was verwikkeld in affaires en overspel. Dit leven van plezier kwam vooral voor bij individualistische mensen. Vele verdwaalde zielen wilden zich tot hun geestelijke gids, hun grote priester en leider van alle priester, wenden, maar deze stelde hun daar slechts grote stilte tegenover.

Deze priester was een gierige man van woorden, die enkel op elke vraag laconiek antwoordde:
“Vreest niet, opent uw armen voor Aristoteles.”

Christos, na zijn beproeving in de woestijn, keerde terug in de beschaving en preekte het goede nieuws en het woord van Aristoteles in alle plaatsen en dorpen waar hij kwam:

“Toon uw berouw! Biecht uw zonden op, want de Zeer-Hoog Almachtige wil niet dat de duisternis in deze stad der Mensen binnendringt.”

Verschillende mensen luisterden naar zijn redevoering. Twee van hen, zijnde een handwerksman en zijn leerling, werden door de nauwkeurigheid van zijn woorden getroffen. Het ging hier om Titus... en zijn dienaar, Samoht

Wij naderden Christos, weldra vergezeld door onze vriend Paulos, een boer. Ik was het jongst, ik was nog een kind... maar het was ik die het eerste woord nam:

“Onderwijs ons in het woord van Aristoteles meester, want jouw woorden zijn rechtvaardig!”

Daarop antwoordde Christos ons, getroffen door mijn jeugdige onschuld: “Volg mij dan. Uw beroepen, uw goederen, uw werktuigen kunnen op uw wachten totdat u uw taak heeft volbracht.”

Na deze woorden zetten wij ons allemaal op weg in de richting van de grote basiliek, waarin het hoofd van alle priesters woonde. De priester was net in een diepe slaap, na een nietsbetekenende vergadering waarbij niets werd besproken en niets werd beslist.

Christos, die door zijn drie metgezellen werd vergezeld, stapte de zaal binnen en riep tot de priester: “Jij, man van weinig vertrouwen, waarop wacht jij? Waarom beantwoord jij deze angstige mensen niet?


Toen wendde Christos zich tot ons en zeidde:
“Zie hier, deze man vertegenwoordigd alles wat verkeerd is en wat langzaam het hart van de tempel van God aan het binnensluipen is. Hij is het beeld, schepselen van God, dat de zonde vertegenwoordigd. Zie hier, hij die zelfs zijn pink nog niet beweegt is het niet waard om koning te zijn.
En jij, Koning van hen, wat doe jij aan het geloof? Zie jij niet dat jouw Kerk instort? Hoor jij niet de schreeuwen van de zielen buiten jouw paleis, welke jouw smeken om hen te helpen?”

Gewekt door de woorden van Christos stond de grote priester, welke gierig was met woorden, op en zeidde:

“Wie zijt gij die hiervoor mij verschijnt? Hoe duft gij hier te verschijnen voor mijn grootsheid! Praat niet over het verbranden van mijn heiligen!

Na deze woorden keerde Christos zich om, en sprak tot zijn discipelen:

“Nu had u allen beter doof geweest, want hier spreekt een man zonder waarheid. Deze man valt in de excessen die door Aristoteles zijn genoemd. Hij blijft meestal stil, en wanneer hij spreekt dan spreekt hij teveel. Hij kent de deugd van kalmte en het principe van de gulden middenweg niet.”
Terug naar boven Ga naar beneden
 
[Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk VI
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk VII
» [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk IX
» [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk X
» [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk XI
» [Vertaald]Leven van Christos: Hoofdstuk XII

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kerkelijke Provincie Keulen :: De Bibliotheek :: Scriptorium-
Ga naar: