Kerkelijke Provincie Keulen
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Kerkelijke Provincie Keulen

De Kerkelijke Provincie Utrecht
 
IndexPortaleZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 Hagiografie van Sint-George van Lydda

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Lancelot
Hoofdscriptor
Lancelot


Aantal berichten : 133
Localisation : Leiden
Registration date : 29-12-11

Hagiografie van Sint-George van Lydda Empty
BerichtOnderwerp: Hagiografie van Sint-George van Lydda   Hagiografie van Sint-George van Lydda Icon_minitimevr maa 09, 2012 3:21 pm

Citaat :
Hagiografie van Sint-George van Lydda

Sint-George is de beschermheilige van ridderlijkheid en Gens d'Armes, het symboliseert de overwinning van goed tegen kwaad, de overwinning van het geloof op de creatie van kracht van het geloof en moed.

Het hertogdom van Lyon en de Ost-Dauphine noemde hij zijn thuis.

I - Oorsprong

George werd geboren rond 275 na Christos, in het midden tijdperk van de verspreiding van het geloof, in de provincie van Cappadocië. Zijn familie was rijk en van hoge rang. Bij de dood van zijn vader nam zijn moeder Polychronia hem mee naar Palestina, zijn geboorteland. Daar leerde ze hem de deugden van de rede onderwezen door Aristoteles, en geloof in de liefde van God gepredikt door Christos.

George groeide uit tot een jonge man van fijne verschijning en een goed stel hersenen. Op zijn achttiende jaar, besloot hij een militaire carrière voort te zetten en trad dienst in het Romeinse leger om de vrede van de Romeinse landen en hun inwoners te verdedigen. Al snel kwam hij in goede aarde met de Praetoriaanse Garde. De keizer zelf liet hem promoveren omdat hij zo goed werk leverde.

II - George en de "Draak" van Berytus:

Terwijl George terug keerde naar Cappadocië, na een succesvolle campagne in Mesopotamië tegen de Perzische koning Narses, stak hij de regio van Berytus door waar een leger huis hield. Een wrede man met de naam NAHF had een bijnaam "Draak”, zoals in het Fenicisch, "NAHF" "slang" betekende. Plunderaars van NAHF woonde nu rond het moeras en waren er een aantal jaren. Ze plunderende steden bijna elke dag. Iedereen die probeerde te verzetten tegen hen werd vermoord door NAHF en zijn mannen. Om zich te beschermen tegen de verwoesting besloten de bewoners tot het brengen van twee dieren als eerbetoon om de plunderaars van de Draak te sussen. Toch kwam er een dag dat er te weinig dieren waren en NAHF begon zijn verwoestingen. De koning van dit land had een dure eer gedaan en moest elke dag een vrouw aan NAHF geven.

Weken en maanden gingen voorbij en de dag kwam dat de koning zijn eigen dochter, prinses Alcyone, naar de plunderaars als voedsel moest sturen.. Ze werd vastgebonden aan een houten paal en keek uit op de moerassen. Even later, terwijl Alcyone huilde, werd een gerommel hoorbaar. Ze dacht dat haar laatste uur gekomen was,maar het geluid kwam niet uit de moerassen maar uit een muur achter haar.. Alcyone draaide zich om en zag een ruiter lang, gekleed in het witte paard en met een speer. Hij stopte naast haar en steeg af. Een grote rood kruis versierde zijn witte ribben. De prinses vroeg hem haar leven te redden maar de rijder weigerde en vertrok. Hij zei dat zijn naam George was en hij zijn leven wijdde aan God te dienen en Zijn Woord onder de mensen te verspreiden. Voor George, was NAHF een schepsel zonder naam. Met zijn studie onderwezen door Aristoteles en Christos moest hij deze man verslaan.

Plotseling, weerklonk een gebrul door het moeras en honderd mannen gezeten op paarden verscheen in een zwarte jurk. Alle mannen droegen een wapenrusting van staalachtige mazen van een olijf groene kleur, en hun zwaarden zwaaide, zoals honderden scherpe tanden, klaar om in te hakken op George en Alcyone. Op een heuvel niet ver er vandaan stond een man. George had nog nooit een man gezien die zo smerig en walgelijk was, zijn ruige baard slikte het grootste deel van zijn gezicht waar alleen bloeddoorlopende ogen zichbaar waren. George wilde zich afhouden van dit gevecht, maar zijn strijdlust on het. Hij hief zijn speer naar de hemel en spoorde sterk zijn paard aan dat galoppeerde in de richting van de "Draak". De plunderaars probeerde hem te grijpen. George bevond zich als een gevangen in een wervelwind van woede. Waar zijn ogen rustte, was er een plunderaar klaar om te bespringen op hem, maar hij bleef standvastig. Met al zijn kracht probeerde hij NAHF te bereiken. De pluderaars werden bang van de enorme kracht van George.

Het gevecht was snel afgeglopen George zag NAHF liggen aan zijn voeten, dodelijk gewond door een speer, die doorgestoken was tot zijn keel. George bond de leider van plunderaars achter zijn paard en kwam terug met de prinses Berytes Alcyone. De “Draak” sleepte achter hen aan. Ze werden verwelkomd door juichende mensen, die eindelijk bevrijd waren van deze verschrikkelijke ramp. George bracht de overblijfselen van NAHF naar de koning, die aanbad George en zwoer dat hij en zijn mensen zich zullen bekeren in het geloof van Aristoteles. De held nam de weg naar Cappadocië.


III - Het martelaarschap van George:

Een paar jaar later, riep keizer van Rome naar Nicomedia al de gouverneurs van de provincies van het Oosten op om zijn decreten voor de discipelen van Aristoteles en Christos te verkondigen. George gaf al zijn rijkdom aan de armen, bevrijdde slaven en ging op weg naar Nicomedia om daar naar het keizerlijk hof te gaan. Daar aangekomen stond hij in het midden van een uitbouw van het kasteel en hij verweet de keizer dat deze geld afpakte van de gelovigen Aristoteles. De keizer vroeg George over zijn geloof. George antwoordde dat hij de enige ware God geloofden, dat Aristoteles en Christos de mensen deze God leerde kennen, en het is dit geloof, dat hem hier laten leiden zonder angst, om zijn klachten te richten aan de vorst. De keizer, uit angst voor onrust, wilde deze godsdienst niet erkennen en stelde hem te vrede met een onderscheiding. George weigerde en kreeg te horen:

Citaat :
"Uw Koninkrijk is beschadigd en zal snel verdwijnen in de mist, maar hen die een offer van lof aan de Allerhoogste brengt zal voor altijd bij hem zitten in de zon! "

De keizer beval zijn bewakers om George te slaan en sloegen ze hem. Het bloed begon te stromen, maar George weigerde om zijn geloof te herroepen. Geïrriteerd, had de keizer hem in de gevangenis gegooid, met een zware steen op zijn borst, maar de volgende dag, toen hij werd voorgeleid aan de koning, weigerde de held nog steeds met dezelfde stevigheid. Dus hij werd voordeel om aan een wiel te hangen boven een groot aantal scherpe instrumenten die maar bleef draaien. Zwaarden verwonde hem duizend keer, blauwe plekken en het knippen van zijn vlees, maar George was niet flexibel, het overwinnen van zijn pijn door zijn geloof in Gods liefde. Geconfronteerd met zoveel moed, twee soldaten knielden om te bekennen en zijn zich graag aansloten bij het Aristotelisme. Zij werden onmiddellijk onthoofd. De keizerin zelf zwoor dit geloof af.

De keizer beval George in een kuil te gooien. Bijna bezweek George onder deze nachtmerrie kuil, maar hij weigerde zijn geloof te herroepen. De menigte bewonderende voor zijn grenzeloze moed. Ze juichten en begon de Heer en zijn profeten te prijzen. Vervolgens dwong keizer hem op bloedhete ijzeren te lopen, maar George zegevierde opnieuw met zijn geloof.

De volgende dag ontbood de keizer George naar de tempel van Apollo, in de aanwezigheid van een grote menigte. George eerder de godheid en wende zich tot de kuisheid zelf.De tempel had veel beeldem, maar om de aanwezigheid en de woorden van Sint-George, braken ze in stukken. De priesters en heidenen loofde George luid en droeg hem naar het paleis. Aangetrokken door het tumult, ging de keizerin op de menigte af en te schreeuwen: "God van George, kom mij te hulp! "En zij viel aan de voeten van de heilige. Betovert gaf ze opdraacht George te onthoofde. Maar aan de vooravond van uitvoering, gaf de keizerin haar ziel aan God en stierf in de gevangenis.

De dag van zegevering kwam. Hij gaf dank aan God, aan Aristoteles en Christos voor al hun zegeningen, en vragen hun hulp voor iedereen die beroep doen op met vertrouwen haar voorspraak in de loop der eeuwen, boog hij zijn nek onder het zwaard en ging om te winnen. Zon trofeeën van de eeuwige heerlijkheid. Vanaf dat moment, een groot licht drong het tot het plein, terwijl de ziel geleidelijk aan bij de eeuwige en gelukkig leven, dat hem wachtte.

Naar aanleiding van de aanbeveling van de Sint, droeg zijn dienaar zijn kostbare relikwie naar zijn vaderland, Lydda in Palestina, waar talloze wonderen plaats vond in de grote kerk die gebouwd werd ter ere van hem.

Symbolen:

Het wordt traditioneel voorgesteld op een paard, vaak wit, met een draak aan zijn voeten, gekleed in harnas, een speer in de hand, het dragen van een kroon en een banner van zilver in keen kruis keel. Lans en kruis keel op zilveren achtergrond zijn de meest voorkomende symbolen.

De draak is een weergave van NAHF, het hoofd van het Perzische leger van plunderaars verwoeste Berytes waarna Sint-George hem versloeg in Alcyone en de mensen in deze regio bevrijde. Dit beeld is geworteld in het naam van NAHF wat "slang" betekent in het Fenicisch en kreeg de bijnaam "de draak" door de mensen van Berytus als gevolg van de verwoestingen veroorzaakte en zijn wreedheid. Geleidelijk aan, de symboliek van deze overwinning ook zou worden geïntensiveerd, met name na het martelaarschap van St. George, de Draak wordt een allegorie van Vice, de overwinning van George wordt dat van het geloof over het kwaad. Overwinnen des te belangrijker en belangrijke betekenis, omdat het licht naar het koninkrijk van Beiroet die converteert naar Aristotélicisme George van Lydda te brengen.


Dag:

Het wordt gevierd op 23 april.


Religie:

De schedel van Sint-George in Lydda (Palestina), zijn harnas van een onbekende maker was zijn lot, en de speer waarmee hij NAHF geveld, was ook verloren.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Hagiografie van Sint-George van Lydda
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Hagiografie van Sint-Bernardus
» Hagiografie van Sint-Dominique
» Hagiografie Sint-Nicolaas
» Hagiografie van Sint Arnvald
» Hagiografie van Sint Thomas

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kerkelijke Provincie Keulen :: De Bibliotheek :: Scriptorium-
Ga naar: