Kerkelijke Provincie Keulen
Wilt u reageren op dit bericht? Maak met een paar klikken een account aan of log in om door te gaan.

Kerkelijke Provincie Keulen

De Kerkelijke Provincie Utrecht
 
IndexPortaleZoekenLaatste afbeeldingenRegistrerenInloggen

 

 Verhaal van de Collageen van Mégare - Hoofdstuk II; De grote bibliotheek van Angora

Ga naar beneden 
AuteurBericht
Nikolaj Rostov
Overleden
Nikolaj Rostov


Aantal berichten : 1123
Registration date : 04-07-08

Verhaal van de Collageen van Mégare - Hoofdstuk II; De grote bibliotheek van Angora Empty
BerichtOnderwerp: Verhaal van de Collageen van Mégare - Hoofdstuk II; De grote bibliotheek van Angora   Verhaal van de Collageen van Mégare - Hoofdstuk II; De grote bibliotheek van Angora Icon_minitimezo maa 20, 2011 7:38 pm

Citaat :
II. De grote bibliotheek van Angora

Zo vervolgden we onze weg naar Godion, met achter ons vier kolommen van opwaaiende stof waarin de banier van Ouragos duidelijk te zien was. Verder liepen er pelgrims met ons mee die, net als Aristoteles, op zoek waren naar iets dat zij de “Geest” noemden.
Als ware het een strijdkreet riepen zij: « God is met ons ». Onze rijen werden iedere dag langer en uitgestrekter, zeker toen de Wilusa clan en de Lukka stam zich bij ons voegden.

In de geboorteplaats van koning Midas kwam een volgeling naar de grote Alexander en boot hem zijn zwaarden aan, zoals de voorspelling had voorzien. Wij konden hierdoor de volgende dag Angora zonder slag of stoot betreden onder de voorwaarde dat het leger niet de citadel in zou komen.
Boven de stadsmuren, die werden onderbroken door vier machtige poorten, zagen wij het koninklijk paleis hoog boven alles uitsteken. Aan de voet van het paleis lag een begraafplaats en het gebouw waarom wij naar Angora waren gekomen, de grote bibliotheek. Wij waren naar dit gebouw toe gegaan omdat aan Aristoteles, door Oenone, was onthuld dat er een fragment van een manuscript moest liggen van de oorspronkelijke bevolking. Een manuscript dat van groot belang was.

Achter de bronzen zuilengalerij hing een rokerige sfeer en hielden zich de grootste geheimen schuil. In de Leeszaal der Waarzeggers waren wij getuigen van zeer ongewone praktijken:

Een waarzegger, gebogen over een kop van een dier, leek het lot te kunnen ontcijferen door in diens dode ogen te staren. De waarzegger naast hem leek onze toekomst te kunnen voorspellen door verschillende soorten botten op een leestafel te gooien, terwijl een andere waarzegger onze onzekere toekomst door de darmen van een kip kon zien. Leunend over de resten van de vogel keken Callisthenes en ik kritisch naar deze mensen en probeerden we de betekenis van dit alles te ontdekken door naar Aristoteles te kijken, die een kritische rol leek te spelen in deze vreemde gebeurtenissen. Wij liepen verder en daalden langzaam af in de donkere gangen van wat wel een mausoleum leek van stoffige archieven. Rondom ons zagen wij boeken over fabeldieren, zagen wij kleitabletten, dikke boeken en pamfletten en uiteindelijk vonden wij het manuscript waar wij naar op zoek waren. De filosoof pakte het manuscript beet en begon te lezen:


Citaat :
« De mensen van de eerstgeborene zijn verbannen naar het oosten en het westen en werden afgezonderd van het Pad van de Zon. Toen kwam hij die op een vruchtbare hoogvlakte, verdedigd door de voet van een berg en verschillende rivieren, besloot een kamp op te zetten. De vermoeidheid was toegeslagen en dit leek dan ook de ideale plaats om de nacht door te brengen. Toen men echter het kamp wilde opzetten verduisterde de hemel en scheurde een bliksemschicht de duisternis in tweeën. Een stem sprak tot de mensen in het kamp: “Mensen van weinig geloof, herinnert u de plagen van het water, het vuur en de sprinkhanen, zodat u altijd aan God herinnert zult worden.

En zo gebeurde het dat deze mensen met weinig geloof, die zich Daisan noemden vernoemd naar één van de rivieren, beschutting zochten bij de voet van de berg en nooit meer de Allerhoogste vergaten. Zij die niet meer wisten wie God was kregen te horen, vraag het aan uw vaderen, zij zullen het u leren. Vraag het aan uw voorvaderen, en zij zullen het u vertellen. En hoe het kwam dat de plagen waren beschreven? Zij waren opgeschreven door de schrijvers die waren weggestuurd om te schrijven over de plagen, zodat de mensen na hen van de fouten van hen die voor hen kwamen zouden leren, zodat zij altijd beschermd zouden blijven van wat eens gebeurd was. »

Zo gebeurde het dat wij wisten dat deze mensen die zich vernoemden naar een zijrivier van de Eufraat, Daisan, een stad in de buurt hadden gesticht. Een stad die wij kenden onder de naam Urhai.
Terug naar boven Ga naar beneden
 
Verhaal van de Collageen van Mégare - Hoofdstuk II; De grote bibliotheek van Angora
Terug naar boven 
Pagina 1 van 1
 Soortgelijke onderwerpen
-
» Index van de Kerkelijke bibliotheek en vertaalschema
» Het leven van Aristoteles; Hoofdstuk II
» De belegering van Aornos - Hoofdstuk I

Permissies van dit forum:Je mag geen reacties plaatsen in dit subforum
Kerkelijke Provincie Keulen :: De Bibliotheek :: Scriptorium-
Ga naar: