Hoofdstuk V
De bijeenkomst
God keek naar de kleine groep schepselen die aan het huilen was, en was geraakt. Zij voelden zich door Hem verlaten, omdat ze niet behept waren met een uniek talent. Ze waren zelfs gaan geloven dat Hij hen haatte, terwijl hij juist van elk individueel lid van zijn schepping hield met een perfecte liefde. Zij maakten deel van Hem uit, en hen haten zou betekenen dat hij een deel van zichzelf zou haten. Hij had het universum geschapen, de wereld, en al het leven om het lief te hebben, en dat deed hij ook.
Met deze liefde, had God elke soort uitgerust met een uniek talent zodat ze allemaal hun eigen speciale plek konden vinden in Zijn schepping. Maar dit prachtige geschenk bleef onzichtbaar voor de ogen van de kleine groep. Deze mensen, waaruit de groep bestond, waren bevangen van twijfel, en bleven blind voor Zijn liefde. Hun tranen waren oprecht maar onterecht. Zij vroegen alleen om liefde van Hem, maar zagen niet dat Hij hen al reeds lief had.
De andere soorten waren reeds bewust van hun geschenk, maar begrepen de reden ervan niet. Ze dachten allemaal dat zij de enige waren die een dergelijk geschenk hadden gekregen. Sommigen dachten dat alleen kracht een geschenk van God was. Anderen maakten dezelfde fout met snelheid, hun vele nakomelingen, wol, de kunst van het vliegen, of het territorium dat door Hem aan hen was toegewezen. Ze beschouwden zichzelf als de enig bevoordeelde door Hem en geloofden dat zij de uitverkorenen waren.
Maar deze man die Oane gemoemd werd, droeg de kiem in zich van het talent dat God aan de mensen had gegeven. Langzaam werd hij zich bewuster van de echte liefde die God koesterde voor zijn schepping. Hij begon te beseffen dat God hield van elk onderdeel van de schepping, maar hij wist nog niet waarom. Hij spendeerde zijn tijd met het kijken naar de sterren, in de hoop het Meest Hoge, te vinden, maar hij wist nog niets van God’s alom zijnde aanwezigheid.
Toen besloot God dat het tijd was om een echte plek te maken in het universum voor een soort die het in zich had om de liefde te begrijpen, de enige echte betekenis van het even. Hij vond dat al Zijn schepselen hun liefde voor Hem moesten bewijzen. Daarom besloot hij dat alle schepselen van de wereld moesten samenkomen op een plek waar hij ze zou vragen wat het leven was. Wat hij met ze zou doen was afhankelijk van hun antwoorden.
Met een enkele gedachte van God, wisten alle schepselen van de hele wereld van de goddelijke samenkomst. Zonder te wachten gingen zij op weg. Er was een enorme groene vlakte op een groen continent. Het was daar dat de hele wereld zou samenkomen om de goddelijke vraag te aanhoren. Het was daar dat het geloof van het universum zou worden bepaald.
Het duurde vele jaren om zoveel verschillende schepselen bij elkaar te brengen. Niet allen overleefden deze reis, maar niemand had de intentie om terug te keren. God had hen vervuld met een niet te onderdrukken verlangen om de grote samenkomst der schepselen bij te wonen. Ze staken de diepste zeeën over en de hoogste bergen, gletschers, woestijnen en zoveel andere moeilijke plaatsen. Ondanks dat leefden ze door, stierven, aten en plantten zich voort, maar nooit zonder vooruit te komen.
En uiteindelijk brak de dag aan dat alle schepselen samen waren gekomen.
Onderwerp: [Vertaald]Deel I: Schepping; De Bijeenkomst ![[Vertaald]Deel I: Schepping; De Bijeenkomst Icon_minitime](https://2img.net/i/fa/icon_minitime.gif){kind=icon}
vr aug 22, 2008 12:20 pm